سکوت فرانسه در قبال همکاری دانشگاهی با نهادهای صهیونیستی، همدستی در جنایات و نقض آشکار تعهدات حقوق بین‌الملل است.
مراسم تشییع شصت شهید جنگ دوازده‌روزه در تهران، نمایشی از وحدت و مقاومت ایران علیه تجاوزات صهیونیستی-آمریکایی بود.
افزایش بی‌سابقه‌ی بدهی عمومی فرانسه، نگرانی‌ها درباره‌ی بحران مالی را تشدید کرده اما سناریوی قیمومیت بین‌المللی فعلاً بعید است.
با گسترش خشکسالی در فرانسه، منابع آب سطحی و زیرزمینی با تهدید روبه‌رو شده‌اند و آینده‌ای پرتنش پیش‌بینی می‌شود.
ناکامی‌های دیپلماتیک فرانسه، تلاش‌های بی‌ثمر مکرون برای مهار ایران و پیروی کورکورانه از سیاست‌های آمریکا و اسرائیل را نشان می‌دهد.
نشست ناتو در لاهه به تحمیل خواست‌های ترامپ منجر شد؛ اروپا با افزایش بودجه دفاعی و کاهش نفوذ، عقب‌نشینی کرد.
پس از شکست مذاکرات بازنشستگی، چپ فرانسه در قالب طرح عدم کفایت علیه دولت بایرو متحد شده است.
سیاست‌مداران اروپایی با خضوع در برابر ترامپ به‌دنبال حفظ روابطند، اما افکار عمومی خواستار استقلال و دفاع اروپایی است.
مردم مایوت در برابر سیاست‌های استعماری فرانسه پس از طوفان چیدو مقاومت می‌کنند و خواستار عدالت و برابری هستند.
فرانسه با بهره‌گیری از دیپلماسی چندجانبه و جایگاه متعادل در روابط خاورمیانه، نقشی کلیدی در مهار تنش و شکل‌گیری آتش‌بس میان ایران و اسرائیل ایفا کرد. اکنون پاریس می‌کوشد این فرصت شکننده را به مسیری برای ثبات بلندمدت منطقه‌ای تبدیل کند.