سخنرانی مکرون در هتل بریِن، بازتاب هشیاری عمیق فرانسه نسبت به بازگشت رقابت قدرت‌های بزرگ بود. او با برجسته‌کردن تهدید روسیه، بی‌ثباتی خاورمیانه و رقابت فضاپایه، اعلام کرد فرانسه باید ستون امنیت اروپا و بازیگری مستقل در موازنه جهانی باشد.
همکاری هسته‌ای فرانسه و بریتانیا فاقد قدرت عملی و اراده‌ی سیاسی واقعی است؛ پوتین این نمایش را با لبخند تماشا می‌کند.
امانوئل مکرون با اشاره به ۲۰۳۲، جاه‌طلبی بازگشت به قدرت را در صورت شکست جناحش در ۲۰۲۷ پنهان نمی‌کند.
فرانسه با روندی بی‌سابقه از گسترش آتش‌سوزی‌های جنگلی و مناطق طبیعی روبه‌رو شده است. این بحران علاوه بر تهدید محیط‌زیست و جان شهروندان، زیرساخت‌های حیاتی کشور را نیز به خطر انداخته است. کارشناسان هشدار می‌دهند که بدون اصلاح ساختار مدیریت بحران و افزایش منابع، تاب‌آوری فرانسه محدود باقی خواهد ماند.
قانون جدید علیه «نفوذ اسلامی» در فرانسه، ابزار فشار سیاسی علیه نهادهای مسلمان است، نه راه‌حلی واقعی برای همگرایی.
امانوئل و بریژیت مکرون قرار است به بریتانیا سفر رسمی کنند؛ اما برخلاف سنت، مراسم استقبال در کاخ باکینگهام برگزار نمی‌شود. این جابه‌جایی به دلیل بازسازی داخلی کاخ است و رویدادها به کاخ ویندسور منتقل شده‌اند؛ اقدامی که پیامدهای نمادین و رسانه‌ای قابل‌توجهی خواهد داشت.
امانوئل مکرون از ۸ ژوئیه ۲۰۲۵ مطابق با ماده ۱۲ قانون اساسی فرانسه مجدداً حق انحلال مجلس ملی را به دست آورده اما کارشناسان و جریان‌های سیاسی رأی‌دهنده معتقدند که این اقدام بیشتر به تهدید و ابزار فشار شباهت دارد تا تصمیم عملی واقعی، زیرا پیامد آن می‌تواند به پاشیدن بیش از اندازه وحدت سیاسی…
فرانسه با حمایت از مهاجران علمی آمریکایی، سنگری برای ترویج گلوبالیسم ضدسنت و تخریب علم به‌نفع ایدئولوژی چپ می‌سازد.
سیاست فرانسه در قبال ایران و خاورمیانه، متأثر از منافع آمریکا، فاقد استقلال، و سرشار از دوگانگی و استانداردهای متناقض است.
صادرات تجهیزات و فناوری‌های نظامی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا به اسرائیل طی سال‌های اخیر افزایش قابل‌توجهی داشته و به‌ویژه پس از شدت‌گیری درگیری‌ها در اراضی اشغالی و جنگ غزه، در مرکز توجه محافل حقوق بشری، رسانه‌ای و دیپلماتیک قرار گرفته است. در حالی که اتحادیه اروپا همواره بر تعهد خود به اصول حقوق بین‌الملل…