فرانسه در میانه یکی از جدی‌ترین بحران‌های مالی دهه‌های اخیر قرار دارد، با کسری بودجه‌ای که در سال ۲۰۲۴ به ۵.۸٪ تولید ناخالص داخلی رسیده و بدهی عمومی که به بیش از ۱۱۴٪ از GDP بالغ شده است. در واکنش به این وضعیت، نخست‌وزیر فرانسه یک بسته‌ی ریاضتی ۴۴ میلیارد یورویی را پیشنهاد کرده است…
وابستگی بالای فرانسه به واردات انرژی‌های فسیلی، به‌ویژه نفت و گاز، آن را در برابر نوسانات بازار جهانی و بحران‌های ژئوپلیتیکی آسیب‌پذیر کرده است. با آغاز جنگ اوکراین، ضرورت تنوع‌بخشی به منابع تأمین، تقویت زیرساخت‌های داخلی، و کاهش وابستگی راهبردی بیش از پیش برجسته شد. در پاسخ، فرانسه اقداماتی چون توسعه واردات LNG، بازسازی سریع…
اصرار فرانسه بر فعال‌سازی مکانیسم ماشه علیه ایران، تلفیقی است از ملاحظات راهبردی، فشارهای سیاسی داخلی، استفاده ابزاری از پرونده اتباع زندانی و هم‌سویی با تهدیدهای نظامی برخی بازیگران خارجی. این رویکرد یک‌جانبه و غیرسازنده، نه‌تنها برجام را در معرض نابودی کامل قرار می‌دهد، بلکه مسیر هرگونه تعامل دیپلماتیک را نیز مسدود می‌سازد.
طرح‌های صرفه‌جویی گسترده و ایده تعلیق مالیات بر درآمد در فرانسه، بحث‌های تازه‌ای درباره تعادل میان حمایت از شهروندان و کنترل کسری بودجه برانگیخته‌اند. تجربه‌های مشابه در اروپا نشان می‌دهد که چنین تصمیم‌هایی می‌توانند پیامدهای عمیق اقتصادی و اجتماعی داشته باشند.
سخنرانی مکرون در هتل بریِن، بازتاب هشیاری عمیق فرانسه نسبت به بازگشت رقابت قدرت‌های بزرگ بود. او با برجسته‌کردن تهدید روسیه، بی‌ثباتی خاورمیانه و رقابت فضاپایه، اعلام کرد فرانسه باید ستون امنیت اروپا و بازیگری مستقل در موازنه جهانی باشد.
همکاری هسته‌ای فرانسه و بریتانیا فاقد قدرت عملی و اراده‌ی سیاسی واقعی است؛ پوتین این نمایش را با لبخند تماشا می‌کند.
امانوئل مکرون با اشاره به ۲۰۳۲، جاه‌طلبی بازگشت به قدرت را در صورت شکست جناحش در ۲۰۲۷ پنهان نمی‌کند.
فرانسه با روندی بی‌سابقه از گسترش آتش‌سوزی‌های جنگلی و مناطق طبیعی روبه‌رو شده است. این بحران علاوه بر تهدید محیط‌زیست و جان شهروندان، زیرساخت‌های حیاتی کشور را نیز به خطر انداخته است. کارشناسان هشدار می‌دهند که بدون اصلاح ساختار مدیریت بحران و افزایش منابع، تاب‌آوری فرانسه محدود باقی خواهد ماند.
قانون جدید علیه «نفوذ اسلامی» در فرانسه، ابزار فشار سیاسی علیه نهادهای مسلمان است، نه راه‌حلی واقعی برای همگرایی.
امانوئل و بریژیت مکرون قرار است به بریتانیا سفر رسمی کنند؛ اما برخلاف سنت، مراسم استقبال در کاخ باکینگهام برگزار نمی‌شود. این جابه‌جایی به دلیل بازسازی داخلی کاخ است و رویدادها به کاخ ویندسور منتقل شده‌اند؛ اقدامی که پیامدهای نمادین و رسانه‌ای قابل‌توجهی خواهد داشت.