جاهطلبی فضایی فرانسه و نبرد برای نفوذ در چشمانداز تازه اروپا
فرانسه در آستانه نشست وزارتی آژانس فضایی اروپا با عزم راسخ اعلام کرده که بودجه قابلتوجهی را برای دوره سهساله ۲۰۲۶–۲۰۲۸ به ESA اختصاص خواهد داد. این حرکت، نمادی از برنامه راهبردی پاریس برای تقویت نفوذ در سیاست فضایی اتحادیه اروپا و کاستن از وابستگی به بازیگران خارجی است. در متن این مقاله به بستر ژئوپولیتیک این تصمیم، جاهطلبیهای فضایی فرانسه و رقابتی که در سطح بینالمللی بر سر سلطه فضایی شکل گرفته، پرداخته میشود.

فرانسه در آستانه مهمترین نشست فضایی اروپا طی سالهای اخیر، با آمادگی کامل وارد فضایی شده است که از نظر پاریس دیگر صرفاً عرصهای علمی یا فناورانه نیست، بلکه بستری ژئوپولیتیک با پیامدهای امنیتی و اقتصادی گسترده بهشمار میرود. تصمیم این کشور برای تخصیص بودجهای گسترده به آژانس فضایی اروپا نهتنها نشاندهنده تعهد پاریس به پروژههای مشترک اروپایی است، بلکه بیانگر ارادهای عمیق برای ایفای نقشی محوری در جهتگیریهای فضایی آینده قاره است.
فرانسه سالهاست تلاش میکند موقعیت خود را در میان کشورهای پیشروی فضایی تثبیت کند. تشکیل ساختارهای ملی تازه، از جمله فرماندهی فضایی و توافقهای صنعتی میان دولت و شرکتهای بزرگ، گواه آن است که پاریس فضای خارج از جو را امتداد طبیعی سیاست دفاعی و صنعتی خود میداند. این کشور در سالهای اخیر برنامهای منسجم برای تقویت تواناییهای پرتابگرها، سامانههای ماهوارهای، و فناوریهای نوین فضایی تدوین کرده است. این اقدامات نشان میدهد که فرانسه به دنبال آن است که نهتنها سهمی از بازار روبهرشد فضا داشته باشد، بلکه بتواند در تعیین استانداردها، جهتگیریها و اولویتهای اروپا نقشآفرینی کند.
در سطح اروپایی، فرانسه میکوشد اراده سیاسی و توان مالی خود را در خدمت ایجاد وحدت راهبردی میان کشورهای عضو قرار دهد. با رشد فزاینده اقتصاد فضا و ورود بازیگران خصوصی پرقدرت، اروپا نیاز دارد با سرعت بیشتری تصمیمگیری کند و نقش خود را در بازار جهانی تثبیت نماید. فرانسه در این مسیر نقشی پیشرو برعهده گرفته است و میکوشد با افزایش مشارکت مالی و سیاسی، مسیر همگرایی و توسعه اروپایی را هدایت کند.
همزمان، نبرد برای سلطه فضایی در سطح جهانی شدت یافته است. ایالات متحده با قدرت اقتصادی و فناوری بیرقیب، چین با سرعتی چشمگیر در حال پیشرفت، و دیگر بازیگران در حال تبدیل فضا به میدان رقابت راهبردی هستند. پروژههای عظیم ماهوارهای، برنامههای اکتشاف ماه و مریخ، و توسعه فناوریهای نظامی فضایی، هر یک نشان میدهد که فضا دیگر قلمرویی حاشیهای نیست؛ بلکه نقطهای است که آینده قدرت جهانی در آن تعریف خواهد شد. در چنین شرایطی، فرانسه دریافته است که اگر اروپا متحد و قدرتمند در این رقابت حضور نیابد، سهمی از آینده فضایی نخواهد داشت.
از این رو، تصمیم فرانسه برای افزایش گسترده مشارکت مالی در آژانس فضایی اروپا پیامی روشن دارد: پاریس مصمم است در قلب سیاست فضایی اروپا نقش اصلی را ایفا کند و جایگاه خود را به عنوان یکی از بازیگران قدرتمند عرصه فضا تثبیت نماید. این جاهطلبی نهتنها پاسخی به رقابت جهانی است، بلکه تلاشی است برای تضمین استقلال راهبردی اروپا در حوزهای که هر روز بیش از پیش اهمیت نظامی، اقتصادی و فناورانه پیدا میکند.
در نهایت میتوان گفت که فرانسه با گامهای تازهاش، فصل نوینی را در سیاست فضایی خود میگشاید؛ فصلی که در آن نهتنها در پی پیشرفت فناوری و توسعه اقتصادی است، بلکه قصد دارد نقشآفرین اصلی در نبردی باشد که آینده قدرت جهانی در آن رقم خواهد خورد.