جمهوریخواهان فرانسه میان مشارکت در دولت و ترس از فروپاشی سیاسی
بحران سیاسی فرانسه با تردید جمهوریخواهان نسبت به مشارکت در دولت مکرون تشدید شده و شکاف در جناح راست را عمیقتر کرده است.
در حالی که بحران سیاسی در فرانسه پس از استعفای سباستین لکورنو شدت گرفته، حزب جمهوریخواهان (LR) و رهبر آن، برونو روتایو، همچنان در وضعیت ابهام و تردید نسبت به مشارکت در دولت باقی ماندهاند. سخنان اخیر روتایو، که در گفتوگو با شبکهی TF1 مطرح شد، نشان میدهد او از یکسو به شدت از ترکیب دولت جدید انتقاد دارد و از سوی دیگر، نمیخواهد مسئولیت مستقیم بحران فعلی را بر عهده بگیرد.
به گفتهی روتایو، تشکیل دولت جدید بهویژه با بازگشت چهرههایی چون برونو لومر، هیچ نشانهای از «گسست واقعی» با گذشته ندارد و در نتیجه، نمیتواند پاسخگوی خواست تغییر در جامعه باشد. او با تأکید بر اینکه «کلید خروج از بحران در دستان رئیسجمهور است»، از امانوئل مکرون خواست برای پایان دادن به بنبست سیاسی، یا دولت جدیدی تشکیل دهد یا مسیر دیگری چون انحلال مجلس را در پیش گیرد.
با این حال، جمهوریخواهان نمیخواهند در ظاهر، به صف مخالفان بپیوندند. موضع آنها میان مسئولیتپذیری سیاسی و ترس از اتهام بیثباتی نوسان دارد. روتایو در سخنان خود گفت: «مهم است که فرانسویان احساس نکنند ما به آنان خیانت کردهایم. وقتی میگوییم گسست لازم است، باید آن را بهطور واقعی اجرا کنیم.» اما او درعینحال از درخواست انتخابات زودهنگام نیز خودداری کرد.
ریشهی اختلافات تازه، به نحوهی تقسیم پستها در دولت جدید بازمیگردد. جمهوریخواهان معتقدند که در ترکیب کابینه، نقش اصلی همچنان در اختیار نزدیکان مکرون است، در حالی که سهم جناح راست ناچیز باقی مانده است. انتصاب برونو لومر به وزارت دفاع ـ که در نهایت از این سمت انصراف داد ـ خشم جناح راست را برانگیخت و بهعنوان نماد ادامه سیاستهای گذشته تعبیر شد.
افزون بر این، خاطرهی تجربههای تلخ همکاری با چهرههایی مانند فرانسوا بایرو باعث شده حزب جمهوریخواهان تمایل چندانی به حضور دوباره در دولت نداشته باشد. بسیاری از اعضا بر این باورند که چنین مشارکتی نه تنها سودی برای جناح راست ندارد، بلکه آن را در چشم افکار عمومی به «پایهی ائتلاف مکرونیستی» تبدیل میکند.
درون حزب نیز رقابتهای قدرت تشدید شده است. لوران ووکیه، رئیس فراکسیون پارلمانی جمهوریخواهان، از همان ابتدا مخالفت خود را با حضور در دولت اعلام کرد و بهنوعی فشار سیاسی را بر روتایو افزایش داد. این دو چهرهی کلیدی راستگرای فرانسه، با وجود اختلافات تاکتیکی، بر یک نکته اتفاق نظر دارند: نباید اجازه داد حزب جمهوریخواهان نقش «دست راست مکرونیسم» را ایفا کند.
با وجود این فشارها، روتایو هنوز تمایلی ندارد تا بهصراحت از خروج کامل از فرآیندهای حکومتی سخن بگوید. او تأکید میکند که حزبش در «موضع مخالفت» قرار ندارد، بلکه خواستار «دولت مسئول و متوازن» است. با این حال، کاهش انسجام درونحزبی و بیاعتمادی فزاینده میان جناحهای راست، موقعیت جمهوریخواهان را بیش از پیش تضعیف کرده است.
در نهایت، بحران فعلی نه تنها آزمونی برای حزب جمهوریخواهان، بلکه نمادی از بنبست گستردهتر سیاست فرانسه است: فقدان راهحلهای پایدار در برابر شکاف عمیق میان الیزه، مجلس و جامعهای که بیش از هر زمان دیگری نسبت به طبقهی سیاسی بیاعتماد شده است.
