سیلوان آمیک، معمار هنر برای همه درگذشت
سیلون آمیک، رئیس موزه‌ی اورسه، با گسترش دسترسی عمومی به هنر و حساسیت به بازگرداندن آثار آفریقایی درگذشت.
سیلون آمیک، رئیس موزه‌ی اورسه در پاریس که تلاش داشت هنر را برای همه‌ی مردم قابل دسترس کند، در سن ۵۸ سالگی درگذشت. او که پیش‌تر آموزگار بود، در طول دوره‌ی ریاست خود بر موزه‌ی اورسه و مؤسسه‌ی همکار آن، موزه‌ی اورانژری، برنامه‌هایی را برای گسترش دسترسی عمومی به آثار هنری طراحی و اجرا کرد.
علت مرگ آمی، که در خانه‌ی تفریحی خود در جنوب فرانسه رخ داد، نارسایی قلبی اعلام شد. ریما عبدالملک، وزیر پیشین فرهنگ فرانسه و مشاور سابق آمیک، او را فردی مهربان و سختکوش توصیف کرد که همواره به دیگران توجه داشت و روحیه‌ای تیمی و همکاری‌جو داشت.
رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل مکرون، با اعلام خبر درگذشت آمیک، آن را شوک‌آور خواند و در شبکه‌ی اجتماعی X نوشت که رئیس موزه‌ی اورسه «تلاش کرد تا همه‌ی مردم به شگفتی‌های هنر دسترسی پیدا کنند». رشیده داتی، وزیر فعلی فرهنگ، نیز آمیک را «با روحیه‌ای باز و خلاق» توصیف کرد که معتقد بود فرهنگ باید «برای همگان باز و در دسترس باشد».
سیلون آمیک تنها ۱۶ ماه پیش به ریاست موزه‌ی اورسه منصوب شد، اما پیش از آن سال‌ها آرزوی این سمت را داشت. او در سال ۲۰۱۷ برای این موقعیت درخواست داد اما به‌جای او، لورانس دکار، که اکنون رئیس موزه‌ی لوور است، منصوب شد.
در زمان ریاست آمیک، موزه‌ی اورسه که مجموعه‌ای بی‌نظیر از آثار هنری مانند ونگوگ، مونه، مانه، رنوآر و گوگن را در خود جای داده و سال گذشته میزبان ۳.۷ میلیون بازدیدکننده بود، برنامه‌های متعددی برای تعامل با مخاطبان منطقه‌ای و جوانان طراحی کرد. امسال، این موزه تور نمایشگاهی با موضوع تغییرات اقلیمی را در سراسر فرانسه برگزار کرد تا آثارش را به مخاطبان غیرپاریسی نیز ارائه دهد.
آمیک پیش از این مسئولیت موزه‌های مهم منطقه‌ای مانند موزه فابر در مونپلیه و موزه‌های شهر روان را بر عهده داشت و یازده مؤسسه را تحت یک ساختار مدیریتی یکپارچه قرار داد.
عبدالملک در مصاحبه‌ای تلفنی با یادآوری شخصیت آمیک گفت: «او انسانی مهربان، بسیار توجه‌کننده به دیگران و ملایم بود، در عین حال سختکوش و اهل کار گروهی.» او افزود: «آمی کسی نبود که بخواهد به دیگران زور بگوید یا تمام اعتبار کارها را به خود اختصاص دهد.»
وی نخستین بار آمیک را زمانی که برنامه‌ای برای فرانسواز نیسن، وزیر پیشین فرهنگ، طراحی کرده بود، شناخت. این برنامه شامل گردش آثار بزرگ ملی فرانسه در سراسر کشور بود تا شاهکارها تنها در پاریس باقی نمانند. بعدها آمیک به یکی از مشاوران ارشد عبدالملک منصوب شد.
سیلون آمیک در ۲۶ آوریل ۱۹۶۷ در داکار، سنگال، متولد شد. والدینش که فرانسوی بودند در مدارس فرانسوی تدریس می‌کردند و او نیز مسیر مشابهی را در پیش گرفت. آمی در مدرسه‌ای فرانسوی در بانجول، گامبیا، تدریس کرد و سپس مدیر آن شد. سال‌های زندگی او در آفریقای جنوب صحرا باعث شد حساسیت ویژه‌ای نسبت به بازگرداندن آثار هنری و گنجینه‌های فرهنگی به آفریقا توسط فرانسه پیدا کند.
او نقش مهمی در توسعه‌ی قوانین فرانسه برای بازگرداندن آثار فرهنگی و بقایای انسانی ایفا کرد و به گفته‌ی خودش، موزه‌ی اورسه «یک دارایی ملی است که باید به کل ملت بازگردد». او در مصاحبه‌ای با روزنامه‌ی لوموند تأکید کرد: «این یعنی توانایی پذیرش همه‌ی افراد، بدون توجه به پیشینه‌ی آن‌ها، و نشان دادن اینکه قرن نوزدهم، بنیان جهان معاصر است؛ چه از نظر جایگاه زنان، روابط شهر و روستا، کشفیات علمی، سینما یا عکاسی.»
عبدالملک آخرین یاد خود از آمیک را مکالمه‌ی تلفنی هفته‌ی گذشته دانست که طی آن او پروژه‌ای را برای ارسال یک کامیون پر از آثار هنری به نقاط مختلف فرانسه به منظور به اشتراک گذاشتن گنجینه‌های پاریس با دیگر مناطق کشور توضیح داد. عبدالملک گفت: «او گفت که هرگز در زندگی خود این‌قدر خوشحال نبوده است. مرا آرام می‌کند که او به آرزوی دیرینه‌ی خود برای ریاست موزه‌ی اورسه دست یافت، حتی اگر این آرزو بسیار زود پایان یافت.»
