preloader
به اندیشکده مطالعات فرانسه خوش آمدید

کشور فلسطین: ریسک بزرگ امانوئل مکرون

رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل مکرون، در واکنش به بحران انسانی و تنش‌های رو به افزایش در غزه و کرانه باختری، اعلام کرد که فرانسه در سپتامبر ۲۰۲۵ کشور فلسطین را به رسمیت خواهد شناخت. این تصمیم تاریخی و جسورانه در شرایطی اعلام شد که هزاران فلسطینی در غزه تحت قطع کامل آب و غذا و حملات هوایی زندگی می‌کنند.

بر اثر ابعاد فاجعه‌بار بحران غزه و بالا گرفتن تنش‌ها در کرانه باختری، امانوئل مکرون تصمیم گرفت روند سیاسی به رسمیت شناختن دولت فلسطینی را تسریع کند. رییس جمهور فرانسه اعلام کرد کشورش این شناخت را در سپتامبر ۲۰۲۵ به صورت رسمی اعلام خواهد کرد.

در فرانسه، این اقدام با مخالفت شدید احزاب راست‌گرا از جمله تجمع ملی مواجه شد. مارین لوپن به همراه دیگر اعضای راست افراطی، این اقدام را به رسمیت شناختن «دولت حماس» دانستند. حتی در درون حزب حاکم و بخش‌هایی از چپ نیز، نقدهای سیاسی و اخلاقی برجسته شد و از این اقدام به عنوان «خطای تاریخی و انسانی» یاد شده است.

در عرصه بین‌المللی، اسرائیل و ایالات متحده این تصمیم را محکوم کردند. نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، آن را «پاداش دادن به تروریسم» خواند و وزیر دفاع اسرائیل نیز آن را «تحقیر امنیت ملی» دانست. ایالات متحده، از جمله مارکو روبیو، آن را تصمیمی «بی‌احتیاط» و مضر برای روند صلح توصیف کردند.

از سوی دیگر، دولت فرانسه این اقدامات را در راستای راه‌حل «دو کشوری» تفسیر کرده و می‌گوید با این تصمیم نه حماس، بلکه راه‌حل صلح و گفتگو را تحکیم می‌کند.

فرانسه نخستین کشور G7 است که این حرکت را انجام می‌دهد و این امر می‌تواند برای کشورهای بزرگ غربی الگوسازی ایجاد کند. با این تصمیم، فرانسه به جمع اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد که پیش از این فلسطین را به رسمیت شناخته بودند (چین، روسیه) پیوسته است؛ این امر به نفع تغییر معادلات دیپلماتیک جهانی است. با این حال تحلیلگران هشدار می‌دهند این اقدام نمادین به تنهایی تغییری در زمین نخواهد داد؛ اما می‌تواند به ایجاد تحرک بین‌المللی علیه وضعیت تاریخی و انسانی جاری کمک کند.

تصمیم فرانسه مبنی بر به رسمیت شناختن دولت فلسطین در سپتامبر ۲۰۲۵ تصمیمی جسورانه و سیاسی است، که هم می‌تواند میراث مکرون را در سیاست جهانی تثبیت کند و هم تنش‌های داخلی و بین‌المللی را تشدید نماید. این گام نمادین، پیامی روشن از حمایت از دموکراسی و راه‌حل دو کشوری می‌فرستد، اما در عین حال با مخالفت شدید متحدان قدیمی فرانسه در برابر صلح همراه شده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *