«برخیز»: فرانسوا روفن و گام نخست برای انتخابات ۲۰۲۷
فرانسوا روفن با راه‌اندازی حزب «برخیز»، گام نخست را برای نامزدی در انتخابات ۲۰۲۷ با هدف وحدت چپ برداشت.
فرانسوا روفن، روزنامه‌نگار و نماینده چپ‌گرای مجلس فرانسه، روز ۲۸ ژوئن نخستین گام جدی خود را برای نامزدی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۷ برداشت. او با اعلام موجودیت حزب جدیدش با نام «برخیز» (Debout)، عملاً تلاش می‌کند جایگاه مستقلی در میان جناح چپ پدید آورد؛ جایگاهی میان آنچه خود «دیوانگان» و «معتدل‌ها» می‌نامد.
روفن که از چهره‌های سرشناس در جنبش اجتماعی «شب‌های ایستاده» در ۲۰۱۶ بود، همواره ایده‌های درخشانی ارائه داده اما در عملی‌سازی آنها با موانعی روبه‌رو شده است. در جریان اعتراضات علیه اصلاحات قانون کار، تلاش او برای سازمان‌دهی سیاسی جنبش‌های خیابانی به نتیجه نرسید و در سال ۲۰۲۴ نیز، با وجود تأثیرگذاری بر ایجاد «جبهه مردمی»، نتوانست در برابر ساختارهای قدرتمندتر احزاب سنتی چپ مانند حزب سوسیالیست، سبزها و کمونیست‌ها میدان‌داری کند. اکنون، با تشکیل حزبی مستقل، به دنبال آن است تا از وابستگی به نیروهای دیگر رهایی یابد و نیرویی ملی با پایگاه مردمی بسازد.
اگرچه نشست تأسیس حزب جدید با حضور حدود ۲۰۰ نفر و فضای نه‌چندان شلوغ برگزار شد، اما حال‌وهوای آن سرشار از امید و پویایی بود. سرودهای شاد، همراه با سخنرانی‌های پرشور از جمله سخنرانی سباستین ژومل، نماینده کمونیست، که از تلاش‌های روفن در شکست راست افراطی تمجید کرد، روحیه‌ای تازه به جمع داد. ژومل همچنین بر خطر نفوذ رو به گسترش حزب راست افراطی «اجتماع ملی» (RN) در مناطق محروم تأکید کرد و آن را «همکار اصلی دولت بایرو» نامید.
فرانسوا روفن که همیشه به سبک خاص و کنایه‌آمیزش شناخته می‌شود، سخنرانی‌اش را با تشبیهی جالب آغاز کرد: «باید بارها از اورست با دمپایی بالا برویم، حتی اگر فقط یک دسته موسیقی ما را همراهی کند» او با تأکید بر شکاف عظیم میان سرمایه و نیروی کار، گفت: «ما خواهان شامپاین برای همه‌ایم؛ می‌خواهیم کارگران هم از ویو کلیکو بنوشند» او راه تحقق این خواسته را تنها از طریق صندوق رأی و مشارکت سیاسی گسترده می‌داند: «ما به دموکراسی نیاز داریم تا الیگارشی را مهار کنیم.»
او ضمن هشدار نسبت به خطر انشقاق در چپ، گفت اگر اتحاد برقرار نشود، «مردم چپ» به یک «تناقض لفظی» تبدیل خواهند شد. در نشست افتتاحیه حزب «برخیر»، نمایندگانی از احزاب مختلف چپ‌گرا همچون حزب سوسیالیست، حزب کمونیست، سبزها و گروه‌هایی مانند «پس از آن» و «نسل‌ها» حاضر بودند، اما خبری از حضور «فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر» به رهبری ژان-لوک ملانشون یا حزب «جایگاه عمومی» به رهبری رافائل گلوکسمان نبود.
فرانسوا روفن اما قصد دارد در تمام عرصه‌ها با این دو رقیب قدرتمند نیز رقابت کند، از جمله در زمینه نمایندگی مناطق فقیرنشین شهری. برخلاف تصوراتی که او را نماینده «فرانسه شهرهای کوچک» می‌دانست، او به روشنی اعلام کرد: «محله‌ها و روستاها، منافع طبقاتی مشترک دارند.» او همچنین خواستار توقف موقت کنترل‌های هویتی در محله‌های مهاجرنشین شد و از اعضای خود خواست تا از «خودبرترپنداری درون‌گروهی» عبور کنند: «نقش ما این است که چیزهایی را ببینیم و بازگو کنیم، حتی اگر برایمان ناخوشایند باشد.» او از لزوم گفت‌وگو با «عصبانی‌ها اما نه فاشیست‌ها» سخن گفت و افزود: «باید بدانیم چگونه با تناقض‌ها کشتی بگیریم، راه‌حل بجوییم و از تضادها عبور کنیم.»
در بخشی دیگر از سخنانش، او به مسئله فلسطین اشاره کرد و سکوت جناح چپ در این زمینه را «مایه ننگ» دانست: «ما به تحریمی مشابه آنچه علیه آفریقای جنوبی وضع شد نیاز داریم.»
گام بعدی روفن برای تحکیم جایگاه خود، شرکت در نشست ۲ ژوئیه است؛ گردهمایی‌ای برای بحث در خصوص راهبرد وحدت در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری آینده. روفن خواستار «مقدماتی طغیان‌گر» با مشارکت میلیونی مردم است. او امیدوار است «برخیز» بدل به نیرویی گسترده و مردمی شود؛ صدایی برای کارگران، روستاییان، مهاجران و حاشیه‌نشینان، و رقیبی جدی برای قطب‌های سنتی جناح چپ فرانسه.
