چپ فرانسه و جبهه‌ای یک‌صدا علیه روتایو پس از قتل یک نمازگزار

قتل دردناک ابوبکر سیسی در مسجدی در «لاگران-کومب» بار دیگر شکاف‌های سیاسی و ایدئولوژیک را در فرانسه عیان کرد. در همین حال، برخی چهره‌های جناح چپ به‌ویژه «فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر» (LFI) به رهبری ژان-لوک ملانشون، وزیر کشور، برونو روتایو، را هدف انتقادات شدیدی قرار دادند. از نظر آنان، وزیر کشور در واکنش به این جنایت تعلل کرده و با دامن‌زدن به جو اسلام‌هراسی، در وقوع چنین فجایعی نقش داشته است.

با این که روتایو ساعاتی پس از حادثه، قتل را «وحشیانه» توصیف کرد و با مسلمانان ابراز همدردی نمود، اما حضور او در مراسم خاکسپاری پاپ فرانسیس اولویت بالاتری داشت و مانع از سفرش به محل حادثه شد. او پس از بازگشت، به «گار» رفت. جایی که حتی دادستان نیز در آن زمان، هنوز انگیزه‌ی ضداسلامی این قتل را تأیید نکرده بود.

با این حال، انتقاد برخی گروه‌های چپ از این حادثه برای بازسازی اتحادهای سیاسی خود مفید واقع شد؛ به‌ویژه در قالب «جبهه‌ی ضد روتایو». این جبهه در حالی شکل گرفت که بسیاری از همین چهره‌ها، پیش‌تر در برابر فجایع مشابه علیه مسلمانان به ویژه نسل‌کشی در غزه، انتقادات جدی و تاثیرگذاری را به دولت و گروه‌های راست‌گرا در فرانسه مطرح کرده بودند. ملانشون، رهبر چپ‌های فرانسه و بسیاری دیگری از نمایندگان فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر در پارلمان فرانسه بارها از قضیه‌ی فلسطین شجاعانه دفاع کرده بودند.

برخی حامیان فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر با زیر سوال بردن نهادهای جمهوری، خواستار تشکیل «بریگادهای دفاع مردمی» در سراسر کشور شدند. آنان به‌صراحت اعلام کرده‌اند که پلیس و قوه‌ی قضاییه نه‌فقط برخی افراد، بلکه کل ساختارشان «نژادپرست» و «اسلام‌هراس» هستند.

این روند، البته محدود به فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر نیست. سبزها، کمونیست‌ها و برخی دیگر از جناح‌های چپ نیز با رویکردی مشابه در تجمع میدان جمهوری پاریس حاضر بودند و علیه نژادپرستی ضداسلامی مواضع خود را اعلام کردند.

در نهایت، در حالی که برخی از این نیروها پیش‌تر اعلام کرده بودند که دیگر قصد همکاری با فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر را ندارند، اکنون زیر پرچم «ضد روتایو» دوباره به هم نزدیک شده‌اند. به نظر می‌رسد ملانشون که در اندیشه‌ی نامزدی چهارمین‌باره در انتخابات ریاست‌جمهوری است، هنوز هم توان هدایت گفتمان جناح چپ را حفظ کرده نفوذش در این جریان تثبیت شده است.