رقابت تنگاتنگ در کنگره‌ی حزب سوسیالیست فرانسه
کنگره‌ی حزب سوسیالیست فرانسه شاهد بازگشت رقابت نفس‌گیر بین فور و روسینیول است، با چشم‌انداز تکرار تنش‌های گذشته.
با نزدیک شدن به کنگره‌ی حزب سوسیالیست در نانسی، رقابتی آشنا دوباره جان گرفته است. اولیویه فور، دبیرکل فعلی حزب، باید بار دیگر در مقابل نیکولا مِیِه-روسینیول، شهردار روئن، قرار بگیرد؛ همانند دو سال پیش در کنگره‌ی پرحاشیه‌ی مارسی که حزب را تا آستانه‌ی انفجار داخلی پیش برد.
در سال ۲۰۲۳، در مارسی، تنش‌ها به اوج رسید. نتیجه‌ی آرا چنان نزدیک بود که هر دو طرف ادعای پیروزی کردند و دیگری را به تقلب متهم نمودند؛ ماجرایی که وجهه‌ی حزب تاریخی سوسیالیست را خدشه‌دار کرد. این بار، با وجود تلاش‌ها برای تغییر چهره‌ی رقابت، ترکیب نهایی، بار دیگر همان بازیگران را روبه‌روی هم قرار داده است.
پس از هفته‌ها مذاکره، جناح مخالف تصمیم گرفت پشت نیکولا مِیِه-روسینیول متحد شود؛ انتخابی که بیشتر از روی ناچاری صورت گرفت تا هیجان یا نوآوری. در ابتدا وعده داده شده بود که «چهره‌ای تازه» سکان مخالفت را در دست بگیرد، اما در عمل این وعده تحقق نیافت. با این حال، مخالفان تاکید دارند که شرایط نسبت به گذشته تغییر کرده است: آنها این بار در قالب یک بلوک منسجم ظاهر شده‌اند و متنی واحد برای ارائه‌ی دیدگاه‌هایشان تدوین کرده‌اند.
یکی از نکات کلیدی برای مخالفان، جذب چهره‌هایی است که پیش‌تر در کنار اولیویه فور بوده‌اند، از جمله فیلیپ برون و کریم بوعمرانه. این نشانه‌ای از تغییر ترکیب داخلی حزب است، تغییراتی که ممکن است توازن قوا را تغییر دهد.
در سوی دیگر میدان، اولیویه فور و تیمش خوش‌بین هستند. آنها ضعف‌های سازمانی مخالفان و عدم اجماع بر روی چهره‌ای جدید را دلیلی بر برتری خود می‌دانند. همچنین، به گفته‌ی نزدیکان فور، ترکیب بدنه‌ی رای‌دهندگان حزب در سال‌های اخیر با ورود اعضای جدید دگرگون شده و همین امر می‌تواند کفه‌ی ترازو را به نفع او سنگین کند. به عنوان نمونه، حمایت فدراسیون‌هایی چون لارئونیون، که پیش‌تر بی‌طرف بودند، اکنون به سود فور اعلام موضع کرده‌اند.
با این وجود، همچنان عدم قطعیت زیادی در فضا موج می‌زند. یکی از پرسش‌های مهم این است که بوریس وَلو، نفر سوم رقابت، چه تصمیمی خواهد گرفت؟ آیا او به یکی از دو جناح موجود خواهد پیوست یا راه مستقل خود را خواهد پیمود؟ این تصمیم می‌تواند تعیین‌کننده‌ی نتیجه نهایی باشد.
رای‌گیری درون‌حزبی در ۲۷ مه برگزار خواهد شد و همه‌ی نشانه‌ها حکایت از رقابتی بسیار فشرده دارد. بسیاری بیم آن دارند که ماجرای تلخ مارسی تکرار شود: مجادلات لفظی، اتهامات متقابل و شکافی عمیق‌تر در بدنه‌ی حزبی که زمانی نماد اتحاد و آرمان‌گرایی چپ فرانسه بود.
در نهایت، این کنگره آزمونی حیاتی برای آینده‌ی حزب سوسیالیست است؛ حزبی که برای بازسازی اعتبار خود و احیای جایگاهش در سیاست فرانسه نیازمند وحدت، نوآوری و شفافیت است.
