بحران در صفوف چپ فرانسه؛ ناتوانی در اتحاد علیه راست افراطی
احزاب چپ فرانسه با ناتوانی در اتحاد خیابانی علیه راست افراطی، با بحران انسجام و تهدید تضعیف موقعیت سیاسی روبهروست.

نیروهای چپ در فرانسه در خیابانها دیگر نمیتوانند مثل گذشته این جریان سیاسی را در برابر «اجتماع ملی» (RN) گرد هم آورند. پس از محکومیت مارین لوپن و چرخش راهبردی حزب راست افراطی که اکنون تمام نیروهای خود را علیه «نظام» متمرکز کرده است، احزاب چپ نتوانستند بر سر واکنشی هماهنگ به توافق برسند.
اختلافات داخلی این احزاب به وضوح آشکار شد: برخی بلافاصله یکشنبهی گذشته تظاهرات کردند، در حالی که دیگر نیروها برگزاری تظاهرات را به شنبهی آینده و به فراخوان اتحادیههای کارگری موکول کردند. این شکاف خطر ایجاد سردرگمی در صفوف معترضان را افزایش میدهد و به تضعیف تلاشها برای مقابله با حزب اجتماع ملی منجر میشود، حزبی که همهی احزاب چپ آن را بزرگترین تهدید برای جمهوری میدانند.
با این حال، مارین توندلیه، دبیر ملی حزب سبزها (اکولوژیستها)، با لحنی ملایمتر اعلام کرد: «ترجیح میدهم چندین تظاهرات برگزار شود تا اینکه هیچ تظاهراتی نباشد.» اما این عدم هماهنگی بهروشنی نشاندهندهی تنشهای فزایندهای است که در میان چهار حزب اصلی چپ وجود دارد؛ احزابی که تابستان گذشته با تشکیل «جبههی جدید مردمی» به امید جلوگیری از پیشروی اجتماع ملی در انتخابات قانونگذاری متحد شده بودند.
از زمان اعلام برگزاری تجمع طرفداران مارین لوپن در میدان ووبان پاریس، واکنش چپها پراکنده و ناهماهنگ بوده است. سبزها، حزب کمونیست و جناح چپ حزب سوسیالیست (PS) به سرعت برای اعتراض سازماندهی شدند. اما جناح میانهروی سوسیالیستها، حزب فرانسهی تسلیمناپذیر (LFI) به رهبری ژان-لوک ملانشون و برخی دیگر تصمیم گرفتند در تظاهرات شنبه که توسط اتحادیههای کارگری برنامهریزی شده، حضور یابند.
بسیاری از چهرههای چپ نسبت به نبود شعار واحد و ناهماهنگی راهبردی ابراز نگرانی کردند. برخی نیز هشدار دادند که چنین پراکندگیای، پیام سیاسی مشترک علیه راست افراطی را تضعیف میکند و به بیاعتمادی رایدهندگان چپگرا دامن میزند.
در پس این آشفتگی ظاهری، اختلافات عمیقتری بر سر راهبردهای کلی مبارزه با راست افراطی وجود دارد. حزب فرانسهی تسلیمناپذیر خواهان موضعگیریهای تند و بسیج خیابانی است، در حالی که حزب سوسیالیست و کمونیستها خواهان راهکارهای میانهروانهتر هستند. سبزها نیز در میانهی این کشمکش سرگردان شدهاند و نگرانند که هرگونه اشتباه راهبردی، آنها را به حاشیه براند.
برخی تحلیلگران معتقدند که این شکافها نتیجه شکست در تعریف پروژهای مشترک و آیندهنگر برای چپ فرانسه است. عدم توافق بر سر اولویتها و روشهای مقابله با حزب اجتماع ملی باعث شده است که «جبههی جدید مردمی» که برای اتحاد احزاب چپ تاسیس شده بود، نتواند فراتر از یک ائتلاف انتخاباتی موقت، به یک نیروی سیاسی پایدار تبدیل شود.
با توجه به پیشروی مداوم راست افراطی در نظرسنجیها و افزایش نارضایتی اجتماعی در فرانسه، این اختلافات میتواند پیامدهای عمدهای برای آیندهی نیروهای چپ در فرانسه داشته باشد. بدون یک استراتژی منسجم و بدون توانایی در اتحاد، خطر آن میرود که نیروهای چپ نتوانند در برابر موج راست افراطی مقاومت کند؛ موجی که بسیاری آن را تهدیدی واقعی برای ارزشهای جمهوری فرانسه میدانند.
در چنین شرایطی، اگر چپها نتواند اختلافات درونی خود را مدیریت کنند و پیامی روشن و متحد ارائه دهند، نه تنها در خیابانها بلکه در صندوقهای رأی نیز بازنده خواهند بود.