preloader
به اندیشکده مطالعات فرانسه خوش آمدید

گردهمایی احزاب راست افراطی اروپا در فرانسه: نمایش قدرت یا تلاش برای احیای اعتبار؟

گردهمایی راست افراطی اروپا در فرانسه برای نمایش اتحاد و احیای جایگاه مارین لوپن پس از ناکامی‌های سیاسی برگزار شد.

در روز دوشنبه ۹ ژوئن، شهر کوچک مورمان-سور-ورنیسون در منطقه‌ی لوآره فرانسه میزبان رویدادی بود که توجه رسانه‌های سراسر اروپا را به خود جلب کرد. حزب اجتماع ملی (RN) فرانسه به رهبری مارین لوپن، همایشی را با حضور برجسته‌ترین رهبران احزاب راست افراطی اروپا برگزار کرد. این گردهمایی که به‌عنوان «جشن پیروزی» معرفی شده بود، چهره‌هایی مانند ویکتور اوربان (نخست‌وزیر مجارستان)، ماتئو سالوینی (معاون نخست‌وزیر ایتالیا) و سانتیاگو آباسکال (نماینده‌ی پارلمان اروپا از حزب وکس اسپانیا) را گرد هم آورد. هدف این رویداد، نمایش اتحاد جریان‌های راست افراطی اروپا و تقویت موقعیت حزب اجتماع ملی پس از شکست‌های اخیر در انتخابات پارلمانی فرانسه و محکومیت مارین لوپن به عدم صلاحیت انتخاباتی بود.

با وجود شعارهای حزب اجتماع ملی در دفاع از نظم و قانون، این همایش با مشکلات سازماندهی قابل‌توجهی آغاز شد. در ورودی محل برگزاری، ازدحام و بی‌نظمی به دلیل سخت‌گیری‌های بیش از حد تیم امنیتی در جلوگیری از ورود روزنامه‌نگاران به وجود آمد. این مسئله تا زمان مداخله‌ی ژاندارمری فرانسه ادامه یافت. حضور گسترده‌ی رسانه‌های بین‌المللی نشان‌دهنده‌ی اهمیت این رویداد بود که به‌عنوان تلاشی برای بازسازی چهره‌ی حزب پس از ناکامی‌های سیاسی اخیر تلقی می‌شد. در نزدیکی شهر مونتارژی، جایی که گروه‌های چپ‌گرا تظاهرات متقابلی برگزار کرده بودند، این همایش به صحنه‌ای برای نمایش گفتمان‌های تند و جنجالی تبدیل شد.

سخنرانان این همایش، از جمله مارین لوپن، جردن باردلا (رئیس حزب اجتماع ملی)، و رهبران دیگر احزاب راست افراطی، بر موضوعات مشترکی مانند مهاجرت، هویت ملی، و انتقاد از اتحادیه‌ی اروپا تمرکز داشتند. ویکتور اوربان با اشاره به سیاست‌های مهاجرتی اتحادیه‌ی اروپا، آن را به «تعویض جمعیت» برای تغییر پایه‌های فرهنگی اروپا متهم کرد و نظریه‌ی جنجالی «جایگزینی بزرگ» را تأیید نمود. ماتئو سالوینی نیز با لحنی تند، از «هجوم مهاجران غیرقانونی، به‌ویژه اسلام‌گرایان» سخن گفت و ادعا کرد که این روند توسط بروکسل حمایت می‌شود. آندری بابیش، سیاستمدار چک، نیز با رویکردی توطئه‌آمیز، از وجود یک «دولت پنهان» در اتحادیه‌ی اروپا سخن گفت که به ادعای او توسط بوروکرات‌ها، رسانه‌های سنتی، و فعالان ترقی‌خواه هدایت می‌شود.

افرودیتی لاتینوپولو، سیاستمدار یونانی، با شعار «ما همه‌جا هستیم» سعی در تهییج حضار داشت، اما این شعار به دلیل شباهت به تبلیغات فاشیستی دوره‌ی بین‌جنگ در فرانسه، واکنش‌های متفاوتی را برانگیخت. این تفاوت‌های فرهنگی و زبانی، گاه به لحظات ناخوشایندی در همایش منجر شد، به‌ویژه زمانی که اوربان از لزوم «اشغال بروکسل» سخن گفت، عبارتی که برای برخی از مخاطبان فرانسوی حساسیت‌برانگیز بود.

این همایش به‌وضوح با هدف احیای جایگاه مارین لوپن طراحی شده بود، که به دلیل محکومیت قضایی از شرکت در انتخابات ۲۰۲۷ منع شده است. سخنرانان خارجی با تمجید از او، سعی کردند او را به‌عنوان چهره‌ای کلیدی در آینده‌ی سیاسی فرانسه و اروپا معرفی کنند. تام ون گریکین، سیاستمدار فلاندری، با طنز اعلام کرد که در صورت پیروزی جردن باردلا به‌عنوان نخست‌وزیر و مارین لوپن به‌عنوان رئیس‌جمهور، درخواست پناهندگی سیاسی خواهد داد. سانتیاگو آباسکال نیز با اطمینان اظهار داشت که «مارین لوپن رئیس‌جمهور فرانسه خواهد شد.» این اظهارات با استقبال پرشور مخاطبان همراه بود، به‌ویژه در بخش پایانی همایش که جمعیت بیشتری حضور داشت.

مارین لوپن در سخنرانی خود، اتحادیه‌ی اروپا را «امپراتوری تجاری، ووک و فوق لیبرال» توصیف کرد و آن را به برنامه‌ریزی برای «جنگی از پیش تعیین‌شده» متهم نمود. او همچنین با اشاره به ناآرامی‌های پس از پیروزی تیم پاری‌سن‌ژرمن در فینال لیگ قهرمانان اروپا، توانایی دولت امانوئل مکرون در مدیریت بحران را به سخره گرفت. جردن باردلا نیز با انتقاد از وزیر کشور فرانسه، برونو روتایو، به دلیل ناکامی در مدیریت امنیت، وفاداری خود به لوپن را نشان داد و علیه «تکنوکرات‌های اروپایی» سخن گفت.

شعار «اروپا را دوباره بزرگ کنیم» که از شعار انتخاباتی دونالد ترامپ الهام گرفته شده، بار دیگر در این همایش برجسته شد. این شعار به‌عنوان تلاشی برای ایجاد همبستگی میان احزاب راست افراطی اروپا مطرح شد، اما ضعف در جلب حمایت گسترده‌ی مخاطبان و تفاوت‌های فرهنگی میان سخنرانان، محدودیت‌های این اتحاد را آشکار کرد. گروه اروپایی «میهن‌پرستان» که این احزاب را نمایندگی می‌کند، در سطح اروپا همچنان در حاشیه باقی مانده و نقش آن بیشتر به مخالفت صوتی محدود شده است.

همایش مورمان-سور-ورنیسون تلاشی بود برای نمایش قدرت و اتحاد راست افراطی اروپا، اما چالش‌های سازماندهی، تفاوت‌های فرهنگی، و ناکامی‌های سیاسی اخیر حزب اجتماع ملی، سایه‌ای بر این رویداد انداخت. با وجود حضور چهره‌های برجسته‌ای مانند اوربان و سالوینی، این همایش نتوانست به‌طور کامل پیام اتحاد را منتقل کند و بیشتر به‌عنوان تلاشی برای بازسازی اعتبار مارین لوپن و حزبش دیده شد. در حالی که راست افراطی اروپا به دنبال تأثیرگذاری بیشتر در صحنه‌ی سیاسی است، این رویداد نشان داد که مسیر پیش رو همچنان پر از موانع است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *