کشتی برای غزه؛ همبستگی چپ‌گرایان فرانسه با مقاومت انسانی علیه محاصره و نسل‌کشی
کشتی مدلین با هدف شکستن محاصره‌ی غزه توقیف شد؛ حزب فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر و ریما حسن نماد همبستگی انسانی علیه اشغال‌گری رژیم صهیونیستی شدند.
در میانه‌ی سکوت و بی‌عملی دولت‌های غربی در قبال فاجعه‌ی انسانی جاری در غزه، کنشگرانی از سراسر اروپا، به‌ویژه از فرانسه و سوئد، تلاش کردند با اقدامی نمادین، دیوار محاصره‌ی رژیم صهیونیستی را بشکنند. کشتی کوچک و غیرمسلحی به‌نام «مدلین»، حامل ۱۲ فعال حقوق بشر، از جمله «ریما حسن» نماینده‌ی پارلمان اروپا از حزب فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر (LFI) و کنشگر حقوق بشر و محیط‌زیست «گرتا تونبرگ»، با هدف رساندن کمک‌های بشردوستانه به غزه از سواحل ایتالیا راهی شد.
اما در نیمه‌شب هشتم به نهم ژوئن، در فاصله‌ی ۵۷ کیلومتری از غزه، این کشتی توسط نیروهای کماندویی دریایی ارتش صهیونیستی توقیف و به بندر اشدود منتقل شد. ۱۲ فعال حاضر در کشتی، از جمله شش فرانسوی، بازداشت شدند و تحویل پلیس رژیم گردیدند. وزارت خارجه فرانسه با اعلام این موضوع، از اعمال حمایت کنسولی برای شهروندان فرانسوی خبر داد. بنا به گزارش رسمی، یکی از اتباع فرانسوی تصمیم گرفت با امضای فرم اخراج داوطلبانه، به کشور بازگردد. پنج نفر دیگر از پذیرش اخراج خودداری کرده‌اند و قرار است قاضی صهیونیستی در روزهای آینده در مورد سرنوشت آنان تصمیم‌گیری کند.
با وجود اتمام این مأموریت از نظر فیزیکی، عملیات رسانه‌ای آن موفقیتی قابل توجه کسب کرد. به‌ویژه برای ریما حسن، که از زمان حرکت کشتی، روایت‌گر مستمر مسیر و تهدیدها از طریق شبکه‌های اجتماعی بود. این پیگیری مستمر، حساسیت گسترده‌ای در افکار عمومی ایجاد کرد و موجب شد فشارها بر دولت‌های اروپایی برای موضع‌گیری در قبال محاصره و نسل‌کشی غزه افزایش یابد.
حزب فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر با رهبری ژان‌لوک ملانشون، در واکنش به توقیف کشتی و بازداشت ریما حسن، به سرعت بسیج شد. آنان با متهم‌کردن دولت فرانسه به «سکوت همدستانه»، از امانوئل مکرون و وزارت امور خارجه خواستند برای آزادی این فعالان اقدام کنند. در ادامه‌ی فشارها، کاخ الیزه روز دوشنبه اعلام کرد که رئیس‌جمهور خواستار بازگشت فوری اتباع فرانسوی شده و محاصره‌ی غزه را یک «رسوایی انسانی» توصیف کرده است.
در همان روز، در پاریس و چند شهر دیگر فرانسه، تجمعاتی در حمایت از کشتی مدلین و ریما حسن برگزار شد. در میدان جمهوری پاریس، هزاران نفر گرد هم آمدند. ژان‌لوک ملانشون، رهبر فرانسه تسلیم‌ناپذیر، در سخنانی، توقیف کشتی را «دزدی دریایی» خواند و خطاب به نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، بنیامین نتانیاهو، گفت: «ما مؤدبانه از شما نمی‌خواهیم که نماینده‌مان را بازگردانید، بلکه به شما دستور می‌دهیم که قانون را رعایت کنید.» او خواستار پایان محاصره و نسل‌کشی غزه و به‌رسمیت‌شناختن کشور فلسطین توسط فرانسه شد. ملانشون در پایان افزود: «در عرض ۲۴ ساعت، آن‌ها کاری کردند که ده‌ها دولت و ارتش در سال‌ها نتوانستند انجام دهند: وجدان عمومی را بیدار کردند.»
در همان شب، سوفیا شیکیرو، نماینده‌ی دیگر فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر، شعار «از نهر تا بحر» را فریاد زد. شعاری که ریشه در مطالبات سازمان آزادی‌بخش فلسطین در دهه‌ی ۱۹۶۰ دارد و خواستار ایجاد یک کشور فلسطینی واحد از رود اردن تا دریای مدیترانه است. با اینکه موضع رسمی حزب فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر حمایت از راه‌حل دوکشوری است، چنین شعارهایی در میان اعضا، نشان از پویایی و تنوع درون‌گفتمانی آنان دارد.
در حالی که غزه تحت شدیدترین حملات و جنایات جنگی تاریخ معاصر قرار دارد و صدها هزار نفر در معرض گرسنگی اجباری و قحطی هستند، اقدام‌هایی مانند حرکت کشتی مدلین، اگرچه نمادین، اما نقشی کوچک در ایجاد فشار افکار عمومی و سیاسی بر دولت‌های غربی دارد. همبستگی با مردم غزه، نه تنها از مسیر کمک‌های بشردوستانه، بلکه با صدای بلند در برابر نهادهای رسمی نیز باید ادامه یابد. اقدامات شخصیت‌هایی چون ریما حسن، گرتا تونبرگ و حمایت‌های نیروهای مترقی مانند فرانسه‌ی تسلیم‌ناپذیر، نشان می‌دهد که وجدان زنده‌ی بشری هنوز در قلب اروپا تپنده است.
