نبرد سرنوشتساز برای ریاست حزب جمهوریخواهان فرانسه
رقابت سرنوشتساز در حزب جمهوریخواهان فرانسه مسیر راست سنتی را برای انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۷ تعیین خواهد کرد.

پس از جدایی جنجالی اریک سیوتی و پیوستن او به جناح مارین لوپن، حزب جمهوریخواهان (LR) وارد مرحلهای بحرانی شد. اکنون، این حزب محافظهکار فرانسوی در آستانهی انتخاب رئیس جدید خود قرار دارد؛ انتخابی که نه تنها مسیر آیندهی حزب را رقم خواهد زد، بلکه توازن سیاسی راستگرایان در آستانهی انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۷ را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.
در این انتخابات که رأیگیری آن بهصورت الکترونیکی در روزهای شنبه و یکشنبه برگزار میشود، دو چهرهی اصلی در رقابت هستند: برونو روتایو، وزیر کشور کنونی، و لوران ووکیه، رئیس فعلی فراکسیون نمایندگان جمهوریخواه در مجلس ملی. تجربهی انتخابات داخلی پیشین در سال ۲۰۲۲ که با حاشیههایی مانند افشای عضویتهای صوری همراه بود، سایهای سنگین بر فضای رقابت فعلی انداخته است.
در طول هفتههای گذشته، هر دو نامزد با تلاش بیوقفه سعی کردهاند حمایت فدرالهای حزبی را در سراسر فرانسه جلب کنند. تعداد اعضای دارای حق رأی از حدود ۴۳ هزار نفر در ابتدای کارزار انتخاباتی به بیش از ۱۲۱ هزار نفر افزایش یافته است. این جهش چشمگیر در عضویتها، نشان از اهمیت انتخابات و تمایل به بازسازی حزب دارد.
دو منطقهی کلیدی در این رقابت، پاریس و ایل-دو-فرانس از یکسو، و اوورنی-رون-آلپ از سوی دیگر هستند. منطقهی نخست با حدود یکچهارم از بدنهی رأیدهندگان، پایگاه احتمالی برونو روتایو است. در مقابل، منطقهی دوم که لوران ووکیه سابقهی ریاست بر آن را دارد، بهعنوان پایگاه سنتی او شناخته میشود. روتایو همچنین بر فدرالهای کلیدیای مانند لیون و پاریس حساب ویژهای باز کرده است.
با وجود کاهش تعداد اعضا در آلپ-ماریتیم –که در انتخابات ۲۰۲۲ نقش پررنگی در پیروزی سیوتی ایفا کرد– این منطقه همچنان در تعیین سرنوشت رقابت تأثیرگذار است. حمایت شهردار کن و نمایندهی این منطقه از دو نامزد مختلف نیز بر پیچیدگی معادله افزوده است.
پیامدهای این رقابت صرفاً به درون حزب محدود نمیشود. انتخاب هر یک از دو نامزد میتواند به شکلگیری استراتژی جدیدی برای مواجهه با دولت امانوئل ماکرون و آمادهسازی راست سنتی برای رقابت در انتخابات ۲۰۲۷ منجر شود.
در صورت پیروزی لوران ووکیه، احتمال تشدید تنش در درون بلوک میانهرو افزایش مییابد. او بهصراحت اعلام کرده که حمایت حزبش از دولت منوط به عدم افزایش مالیات در بودجهی آینده است. او ممکن است تصمیم بگیرد حزب را بهسمت اپوزیسیون رسمی هدایت کند تا موقعیت خود را برای نامزدی ریاستجمهوری تقویت نماید.
از سوی دیگر، در صورت شکست ووکیه – بهویژه اگر با اختلافی اندک رخ دهد – ممکن است او همچنان ریاست فراکسیون جمهوریخواهان در مجلس را حفظ کند و از آن جایگاه برای حفظ نفوذ و اثرگذاری در سیاست ملی بهره ببرد.
اگر برونو روتایو پیروز شود، موقعیت فعلی او در دولت زیر سؤال خواهد رفت. حضور او بهعنوان وزیر کشور، هم مزیتی برای کمپین انتخاباتیاش بوده و هم عاملی برای نگرانی در خصوص استقلال حزبی. اما حضور همزمان در دولت و ریاست حزب، بهویژه در آستانهی رقابتهای ریاستجمهوری، ممکن است موجب تردیدهایی در بدنهی محافظهکار حزب شود.
با اعلام نتایج در روز یکشنبه، حزب جمهوریخواهان وارد مرحلهای تازه خواهد شد. صرفنظر از نام فرد پیروز، انتظار میرود که بازسازی داخلی، تعیین جهتگیری نسبت به دولت مرکزی و آمادهسازی برای انتخابات ۲۰۲۷ در دستور کار فوری قرار گیرد. همچنین، نتیجهی این رقابت پیامی روشن به دیگر بازیگران راست و میانهرو در فرانسه خواهد داد؛ پیامی دربارهی بازتعریف رهبری و نظم جدید در فضای متغیر سیاسی فرانسه.