مکرون و چالش به‌رسمیت شناختن فلسطین
مکرون به دنبال فشار رژیم صهیونیستی و آمریکا برای به‌رسمیت شناختن فلسطین مردد است؛ کنفرانس نیویورک نیز با ابهامات دیپلماتیک روبه‌روست.
امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، در میانه‌ی فشارهای رژیم صهیونیستی و ایالات متحده، همچنان در مورد به‌رسمیت شناختن دولت فلسطین موضعی مبهم دارد. در روزهای ۲ و ۳ ژوئن، دو دیپلمات فرانسوی، آن-کلر لژاندر، مشاور خاورمیانه‌ی مکرون، و روماریک روانیان، مدیر بخش خاورمیانه‌ی وزارت خارجه فرانسه، به‌طور محرمانه به سرزمین‌های اشغالی سفر کردند تا تنش‌ها با دولت صهیونیستی بنیامین نتانیاهو را کاهش دهند. نتانیاهو که از انتقادهای مکرون درباره‌ی جنگ غزه خشمگین است، به‌ویژه از تصمیم احتمالی فرانسه برای به‌رسمیت شناختن فلسطین در کنفرانس ۱۸ ژوئن در سازمان ملل متحد در نیویورک خشمگین‌تر شده است. رژیم صهیونیستی این اقدام را به‌عنوان پاداشی به حماس، برای عملیات طوفان‌الاقصی در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، تلقی می‌کند.
دیپلمات‌های فرانسوی به سایت خبری عبری «وای‌نت» گفتند: «ما مصمم به به‌رسمیت شناختن دولت فلسطین هستیم، اما این تصمیم یک‌جانبه نخواهد بود.» آنها تأکید کردند که هدف، نه انزوای رژیم اسرائیل، بلکه پایان دادن به جنگ غزه است. با این حال، این اظهارات نشان می‌دهد که مکرون ممکن است تحت فشارهای اسرائیل عقب‌نشینی کند، موضوعی که تحلیلگران را سردرگم کرده است. ریم مومتاز، سردبیر وبلاگ «استراتژیک اروپا» در بنیاد کارنگی در گفت‌وگو با لوموند، می‌گوید: «این مرحله نهایی لابی‌گری است و فرانسه باید نشان دهد که قصد خصومت با اسرائیل را ندارد.»
با نزدیک شدن به کنفرانس نیویورک، ناهماهنگی بین اهداف دیپلماتیک فرانسه و ابزارهای آن آشکارتر می‌شود. خاویر گوینار، پژوهشگر مؤسسه نوریا ریسرچ در گفت‌وگو با لوموند، معتقد است: «رژیم اسرائیل با تشکیل دولت فلسطین مخالف است و بدون اعمال تحریم‌های سنگین، نمی‌توان آن را وادار به پذیرش کرد.» مکرون در ۹ آوریل اعلام کرده بود که به‌رسمیت شناختن فلسطین در ماه‌های آینده محقق خواهد شد، اما اکنون با تهدیدهای نتانیاهو مبنی بر الحاق کرانه باختری مواجه است.
فرانسه در جلب حمایت بین‌المللی برای این موضوع با دشواری روبه‌روست. هرچند بریتانیا و کانادا در بیانیه‌ای مشترک با فرانسه در ۱۹ می، اقدامات دولت نتانیاهو در غزه را «تکان‌دهنده» خواندند، اما مشخص نیست که این کشورها در نیویورک تعهدی رسمی بدهند. ژاپن نیز ممکن است به این حرکت بپیوندد، اما دیپلمات‌ها تردید دارند. فرانسه شروطی مانند خلع سلاح حماس و اصلاحات در تشکیلات خودگردان فلسطین را برای به‌رسمیت شناختن فلسطین مطرح کرده است. همچنین پاریس امیدوار است کشورهایی که رژیم صهیونیستی را به‌رسمیت نمی‌شناسند، به عادی‌سازی روابط با آن تمایل نشان دهند.
ژان-نوئل بارو، وزیر خارجه‌ی فرانسه، با اشاره به سخنرانی نتانیاهو در سال ۲۰۰۹ در دانشگاه برایلان، که در آن از تشکیل دولت فلسطین حمایت کرده بود، خطاب به صهیونیست‌ها عنوان کرد: «به‌جای جنگ دائمی، راه دیگری وجود دارد.» اما تلاش‌های فرانسه برای جلب حمایت عربستان سعودی، که قرار است در کنفرانس نیویورک شریک باشد، به دلیل توحش‌های اخیر صهیونیست ها در غزه توسط ارتش رژیم و نیز استفاده از سلاح گرسنگی برای نیل به اهداف نظامی به بن‌بست رسیده است. ریاض قرار بود به فرانسه در متقاعد کردن یک کشور مسلمان برای به‌رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی کمک کند، اما این هدف فعلاً محقق نشده است.
در جریان سفر مکرون به جاکارتا در ۲۸ می، پرابوا سوبیانتو، رئیس‌جمهور اندونزی، احتمال عادی‌سازی روابط با رژیم اسرائیل را مطرح کرد، اما آن را به به‌رسمیت شناختن فلسطین توسط صهیونیست‌ها مشروط کرد که در حال حاضر غیرممکن به‌نظر می‌رسد. تردیدهای فرانسه چنان زیاد است که حضور محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی، در کنفرانس نیویورک قطعی نیست.
ایالات متحده، که به شدت با به‌رسمیت شناختن فلسطین مخالف است، بر تصمیمات پاریس و ریاض تأثیر می‌گذارد. یک تحلیلگر نزدیک به این پرونده به لوموند می‌گوید: «با نزدیک شدن به کنفرانس، هنوز مشخص نیست مکرون چه خواهد گفت. این ابهام غیرقابل درک است.» برخی نگران‌اند که کنفرانس نیویورک نتیجه‌ای ناچیز داشته باشد، در حالی که مکرون امیدوار بود اثری تاریخی بر جای بگذارد.
مقامات کاخ الیزه تأکید دارند که کنفرانس به خطر نیفتاده و با جدیت در حال آماده‌سازی آن هستند. اما یک دیپلمات به لوموند می‌گوید: «کنفرانس ژوئن پایان کار نیست، بلکه آغاز یک حرکت و ایجاد چارچوبی برای آینده است.» فرانسه در تلاش است تا با ایجاد توازن بین حمایت از فلسطین و حفظ روابط با رژیم صهیونیستی، راهی برای صلح پایدار بیابد، اما مسیر پیش‌رو پر از موانع است.
