مکرون در سال ۲۰۳۲؟ بازگشت احتمالی رئیس‌جمهور فرانسه به صحنه‌ی سیاست ملی
امانوئل مکرون احتمال بازگشت به صحنه‌ی سیاست در سال ۲۰۳۲ را مطرح کرد و از ادامه‌ی نقش‌آفرینی سخن گفت.
امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، به‌تازگی در اظهاراتی غیرمنتظره، از تمایل خود برای باقی‌ماندن در صحنه‌ی سیاست ملی پس از پایان دومین دوره‌ی ریاست‌جمهوری‌اش سخن گفته و احتمال بازگشت خود به انتخابات سال ۲۰۳۲ را رد نکرده است.
مکرون که طبق قانون اساسی فرانسه مجاز به شرکت در انتخابات سومین دوره‌ی پیاپی ریاست‌جمهوری نیست، در مراسم دهمین سالگرد تأسیس گروه جوانان حامی کمپین انتخاباتی‌اش در سال ۲۰۱۷، با عباراتی پرمفهوم گفت: «من همچنان به کمک شما نیاز دارم و روی شما حساب می‌کنم — برای دو سال آینده… در پنج سال، در ده سال دیگر. شما خواهید بود و من هم اینجا خواهم بود.»
اگرچه قانون فرانسه مکرون را از شرکت در انتخابات ۲۰۲۷ منع می‌کند، این ممنوعیت صرفاً شامل دوره‌های پیاپی است. بنابراین، وی از نظر حقوقی می‌تواند در انتخابات سال ۲۰۳۲ بار دیگر وارد میدان رقابت شود — در سنی که تنها ۵۴ سال خواهد داشت.
رئیس‌جمهور فرانسه تاکنون همواره در پاسخ به سؤالات درباره‌ی آینده‌ی سیاسی‌اش با ابهام سخن گفته است. در مصاحبه‌ای تلویزیونی در ماه مه، وقتی درباره‌ی احتمال نامزدی در ۲۰۳۲ از او پرسیده شد، گفت که «اصلاً به این موضوع فکر نکرده است.» اما انتشار گزارش یکی از کمیسیون‌های تحقیق پارلمان فرانسه نشان داد که دولت، تنها یک روز پس از آن مصاحبه، نظرسنجی‌ای درباره‌ی واکنش افکار عمومی نسبت به نامزدی احتمالی مکرون در سال ۲۰۳۲ سفارش داده است. هرچند چنین نظرسنجی‌هایی به طور رسمی از سوی ریاست‌جمهوری انجام نمی‌شود، نتایج آن‌ها به کاخ الیزه ارسال می‌شود.
در حالی که مکرون به دنبال ایفای نقشی مؤثرتر در آینده‌ی فرانسه است، میزان محبوبیت او به پایین‌ترین سطح خود از آغاز ریاست‌جمهوری‌اش رسیده است. طبق نظرسنجی مؤسسه‌ی «اِلاب»، تنها ۲۲ درصد از فرانسویان به توانایی او برای رهبری کشور اعتماد دارند.
مکرون اکنون در موقعیتی دشوار قرار دارد. پس از تصمیم پرحاشیه‌اش در تابستان گذشته برای انحلال مجلس و برگزاری انتخابات زودهنگام، ائتلاف ریاست‌جمهوری اکثریت پارلمانی خود را از دست داد و کشور وارد دوره‌ای از بن‌بست سیاسی شد. در چنین فضایی، بسیاری از ناظران از کاهش نفوذ داخلی او سخن می‌گویند و برخی او را «رئیس‌جمهور دست‌بسته» می‌نامند.
در همین حال، چهره‌های بلندپایه‌ی اردوگاه سیاسی مکرون نیز در حال صف‌آرایی برای جانشینی او در انتخابات ۲۰۲۷ هستند. از جمله، گابریل آتال، نخست‌وزیر پیشین و رئیس کنونی حزب «رنسانس»، تنها دقایقی پیش از سخنرانی مکرون، به‌شدت از تمایل خود برای نامزدی در انتخابات آینده سخن گفت. همین امر باعث شد تا اظهارات مکرون درباره‌ی آینده، بیش از پیش مورد توجه رسانه‌ها و تحلیل‌گران قرار گیرد.
با وجود این، مکرون در بخش پایانی سخنان خود از تمرکز افراطی بر انتخابات آینده انتقاد کرد و هشدار داد که نباید «دو سال آینده را صرف بحث درباره‌ی سال ۲۰۲۷» کرد؛ بلکه باید تمرکز بر پاسخ‌گویی به چالش‌های فوری کشور باشد.
به نظر می‌رسد امانوئل مکرون، که در سیاست فرانسه چهره‌ای غیرمتعارف و پیش‌بینی‌ناپذیر محسوب می‌شود، می‌خواهد حتی پس از پایان دومین دوره‌ی ریاست‌جمهوری خود، همچنان در کانون تصمیم‌گیری سیاسی باقی بماند. با وجود افت محبوبیت و نارضایتی عمومی، او احتمالاً به‌دنبال حفظ نفوذ خود در ساختار قدرت و حتی آماده‌سازی زمینه برای بازگشتی پرقدرت در سال‌های آینده است.
