قاچاقچیانی با دو چهره: از فروش مواد مخدر تا استثمار جنسی

در سال‌های اخیر، پلیس و دستگاه قضایی فرانسه با پدیده‌ای نگران‌کننده مواجه شده است: قاچاقچیان خرد مواد مخدر، به‌ویژه در مناطق فقیرنشین، به‌تدریج وارد عرصه‌ی روسپی‌گری شده‌اند. آن‌ها با بهره‌گیری از ساختارهای موجود در شبکه‌های توزیع مواد مخدر، تجارت جدیدی را به شیوه‌ی قوادی ارزان‌قیمت آغاز کرده‌اند که نه تنها از نظر مالی پرسودتر، بلکه از نظر قضایی نیز کم‌ریسک‌تر از قاچاق مواد مخدر تلقی می‌شود.

طبق گزارش روزنامه‌ی لوموند، در پرونده‌ای که قرار است اواخر آوریل در دادگاه اِوری بررسی شود، هفت مرد جوان بین ۱۵ تا ۱۹ سال به اتهام قوادی تحت پیگرد قرار گرفته‌اند. یکی از قربانیان این شبکه، دختری ۱۸ ساله با نام مستعار «سمیرا»، اعتراف کرده که طی یک سال فعالیت در زمینه‌ی روسپیگری، بیش از ۲۶۸ هزار یورو درآمد داشته که نیمی از آن را به «پایرت»، مرد ۲۰ ساله‌ای که نقش واسطه را ایفا می‌کرد، پرداخت کرده است.

از نگاه نیروهای پلیس، این شبکه‌ها اغلب از زیرساخت‌هایی ساده و دیجیتال بهره می‌برند. آگهی‌هایی که روی سایت‌های مختلف و حتی پلتفرم‌هایی مانند اسنپ‌چت منتشر می‌شوند، به‌سرعت مشتریان زیادی جذب می‌کنند. روسپیان معمولاً مستقل به‌نظر می‌رسند، اما در عمل، تحت سلطه‌ی مردانی هستند که در قالب «دوست»، «همکار» یا «مشاور» در کنار آنها ظاهر می‌شوند.

یکی از پرونده‌های برجسته مربوط به «وندی»، زن جوانی است که نام مستعار «Cartel Droga 81» در پایین کمرش خالکوبی شده، نمادی از سلطه‌ی مردی که ابتدا فروشنده‌ی مواد بود و بعد وارد دنیای قاچاق انسان شد. این فرد نه‌تنها روابط جنسی و درآمد وندی را کنترل، بلکه حتی از درون زندان هم تجارت خود را هدایت می‌کرد. وندی در استودیویی بدون آب و سرویس بهداشتی نگهداری می‌شد و گاه مجبور بود تا ۲۰ بار در روز خدمات جنسی ارائه دهد، تنها در ازای دریافت مقداری کوکائین برای «بیدار ماندن» و «فعال بودن».

از دیدگاه پلیس قضایی پاریس، این پدیده بیش از آنکه سازمان‌یافته باشد، نوعی «قاچاق جنسی خودساخته» است. هزینه‌ی ورود به آن بسیار پایین است: تنها کافی‌ست یک آگهی در سایت گذاشته شود، آپارتمانی از طریق پلتفرم‌ها اجاره شود، و دخترانی از طریق شبکه‌های اجتماعی «صید» شوند. قاچاقچیانی که پیشتر با ساختارهای توزیع مواد مخدر آشنا بودند، حال همان الگو را در تجارت جدید به‌کار می‌گیرند: اجیر کردن نیروهای میدانی، ایجاد وابستگی از طریق مواد مخدر، کنترل شدید، و استفاده از خشونت در صورت نافرمانی.

دادستان بوبینی در ناحیه‌ی ایل-دو-فرانس ، اریک ماته، هشدار داده که در ماه‌های اخیر، گرایشی فزاینده از سوی قاچاقچیان مواد مخدر به بهره‌کشی جنسی نوجوانان دیده می‌شود. او تأکید می‌کند که این فعالیت اگرچه در مقیاس کوچک انجام می‌شود، اما از نظر درآمد، بسیار سودآور و از نظر قانونی، کمتر در تیررس دستگاه قضایی‌ست.

این سیستم نوظهور، ترکیبی از تکنولوژی، فقر، خشونت و بی‌قانونی است. در حالی که اصطلاح «قوادی» بار منفی سنگینی دارد، عاملان این شبکه‌ها از واژگانی مانند «پک خدمات» استفاده می‌کنند: آپارتمان، وسایل پیشگیری، امنیت و جذب مشتری در ازای دریافت نیمی از درآمد روسپی. در واقع، نوعی مدل تجاری شبه‌استارت‌آپی پدید آمده که در آن قاچاقچیان مواد مخدر، دانش خود را در حوزه‌ای جدید به کار می‌گیرند.

با این حال، بر خلاف تصور عمومی از «باندهای سازمان‌یافته»، اغلب این شبکه‌ها ساختاری ابتدایی دارند و به دنبال ترس و وابستگی قربانیان شکل گرفته‌اند. در این میان، این افراد معمولاً نوجوانانی هستند که در ابتدا به میل خود وارد این مسیر شده‌اند، اما به‌سرعت در چرخه‌ای از مصرف مواد مخدر، بدهی و خشونت گرفتار می‌شوند؛ چرخه‌ای که ترک آن، بدون حمایت نهادهای اجتماعی و قضایی، بسیار دشوار است.