فرار ترامپ از اجلاس G7؛ یکجانبه‌گرایی آمریکایی در سایه‌ی تجاوزات اسرائیل
فرار ترامپ از نشست G7 نماد شکست چندجانبه‌گرایی غرب و تشدید فشارها علیه ایران در سایه‌ی حمایت از رژیم صهیونیستی است.
نشست گروه ۷ در کانادای غربی، در منطقه کوهستانی کاناناسکیس، با شکستی دیگر برای چندجانبه‌گرایی به پایان رسید. علی‌رغم تلاش نخست‌وزیر کانادا، مارک کارنی، برای مدیریت بحران و اجتناب از جنجال، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در اقدامی ناگهانی و پس از صرف شام مشترک درباره تنش‌های بین‌المللی، جلسه را ترک کرد و با پروازی فوری به واشنگتن بازگشت.
گرچه سخنگوی کاخ سفید علت این خروج را شرایط اضطراری در خاورمیانه عنوان کرد، ترامپ خود در شبکه Truth Social، علت را بزرگ‌تر از صرفاً موضوع آتش‌بس بین ایران و رژیم صهیونیستی دانست و بار دیگر با لحنی تحقیرآمیز رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل مکرون، را هدف قرار داد. ترامپ نوشت: «مکرون هیچ‌وقت چیزی را درست نمی‌فهمد!»
این رفتار ترامپ بار دیگر ثابت کرد که سیاست «اول آمریکا» و شعار «عظمت دوباره آمریکا» چیزی جز تضعیف همگرایی و تحقیر متحدان سابق و حمایت از متحدان سرکش‌تر نیست. ترامپ حتی در حاشیه دیدار با کارنی از اخراج روسیه از G8 در سال ۲۰۱۴ انتقاد کرد و باراک اوباما را بابت آن «اشتباه بزرگ» مقصر دانست، و مدعی شد که اگر پوتین در جمع قدرت‌های بزرگ باقی می‌ماند، جنگ اوکراین رخ نمی‌داد.
با ورود بحث به موضوع ایران و فلسطین، تضادها شدت گرفت. در حالی‌که کشورهای اروپایی و حتی برخی از مقامات کانادایی بر لزوم برقراری آتش‌بس و پایان جنگ غزه تأکید داشتند، آمریکا در تمام طول روز مانع صدور بیانیه‌ای درباره جنگ غزه و درگیری با ایران شد. نهایتاً تحت فشار سایر کشورها، متنی تصویب شد که در آن با زبانی جانب‌دارانه، «حق دفاع» رژیم صهیونیستی تأیید و ایران به‌عنوان «منبع بی‌ثباتی و تروریسم» معرفی شد؛ ادعایی که به‌طور کامل با واقعیت‌های منطقه‌ای و تاریخی مغایرت دارد.
جمهوری اسلامی ایران، که سال‌هاست قربانی تروریسم دولتی اسرائیل و تحریم‌های ظالمانه آمریکاست، بارها آمادگی خود را برای گفت‌وگو اعلام کرده است. با این حال، آمریکا نه‌تنها این پیشنهادها را نادیده می‌گیرد، بلکه با حمایت عملی از اسرائیل در جنگ، به تشدید درگیری‌ها دامن می‌زند.
در حالی‌که مقامات فرانسوی تلاش می‌کردند با سخنانی نظیر «تغییر رژیم با بمباران از بیرون، یک اشتباه راهبردی است» از خود چهره‌ای مستقل نشان دهند، هم‌زمان با هماهنگی با بریتانیا و آلمان، از ایران خواستند بدون هیچ پیش‌شرطی به میز مذاکره بازگردد. این رویکرد دوگانه – که از یک سو ایران را تهدید می‌کند و از سوی دیگر هیچ انتقاد جدی از رژیم صهیونیستی نمی‌کند – نشان‌دهنده استمرار وابستگی اروپا به خواست‌های واشنگتن و ناتوانی در اتخاذ سیاستی مستقل و متعادل است.
آمریکا مدعی است که به‌دنبال جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای است، درحالی‌که خود و متحدانش از جمله رژیم صهیونیستی، انبارهایی از کلاهک‌های هسته‌ای در اختیار دارند و از هرگونه شفافیت درباره آن سرباز می‌زنند. ایران، به‌عنوان عضوی متعهد به معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، بارها بر صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود تأکید کرده و خواهان خلع سلاح کامل در جهان شده است.
در نهایت، خروج ترامپ از نشست G7 نه‌تنها نمایش دیگری از یکجانبه‌گرایی و تحقیر نهادهای بین‌المللی بود، بلکه گواهی بر بن‌بست اخلاقی غرب در مواجهه با بحران خاورمیانه نیز هست. سیاست «چماق و هویج» در قبال ایران دیگر کارساز نیست و زمان آن رسیده که کشورهای مستقل جهان، در برابر زیاده‌خواهی‌های آمریکا و صهیونیسم جهانی، سیاستی مقاوم، متحد و مبتنی بر عدالت اتخاذ کنند.
