رزمایش دیودور نیروی زمینی ارتش فرانسه: آمادگی برای جنگ در اروپا
رزمایش دیودور نشان داد که ارتش فرانسه با تمرکز بر پهپادها، توپخانه‌ی دوربرد و سامانه‌های دفاعی، در حال آماده‌سازی برای نبردهای همه‌جانبه در اروپا است.
در جریان رزمایش «دیودور»، نیروی زمینی ارتش فرانسه تلاش کرد تا توانایی‌های خود را در حوزه‌ی توپخانه دوربرد بهبود بخشد. در این مانور نظامی، اپراتورهای ارتش در حال آماده‌سازی پهپاد شناسایی SMDR بودند؛ این پهپاد قادر است بیش از دو ساعت با سرعتی بین ۷۰ تا ۹۰ کیلومتر بر ساعت پرواز کند. با این حال، نسخه پیشرفته‌تر آن، DT46، با برد ۱۵۰ کیلومتری، حسگرهای بهبودیافته و اتصال سریع‌تر به فرماندهی، به‌زودی جایگزین خواهد شد.
در یک خودرو فرماندهی، خلبان پهپاد آماده می‌شود تا پس از پرواز دستگاه، عملیات شناسایی را آغاز کند. بر روی نمایشگر او، منطقه‌ی مورد جست‌وجو مشخص شده است. پهپاد به پرواز درمی‌آید و صدای موتور آن در آسمان محو می‌شود. گروهی از سربازان در نزدیکی سن-رمی-او-بوا در شرق فرانسه مستقر شده‌اند، درحالی‌که ستاد فرماندهی رزمایش «دیودور» در ۲۰۰ کیلومتری آن‌ها در سوییپ قرار دارد. در سناریوی این مانور که توسط «فرماندهی عملیات در عمق و اطلاعات» (CAPR) اجرا شده است، دشمن فرضی که «قرمزها» نامیده می‌شود، منطقه‌ی آلزاس و دشت‌های لورن را اشغال کرده است. هدف نیروهای فرانسوی، عقب راندن آن‌ها به آن‌سوی رودخانه راین و بازپس‌گیری مناطق از دست رفته در میدانی به وسعت صدها کیلومتر است.
مفهوم «جنگ در عمق» که شامل استفاده از پهپادها، توپخانه‌ی دوربرد و موشک‌های کروز است، به یکی از اصول مهم جنگ‌های مدرن تبدیل شده است. در مقر فرماندهی «یگان ویژه عملیات در عمق» که نقشه‌ای بزرگ از شرق فرانسه با نشانگرهای آبی و قرمز در آن نصب شده است، دو تیم عملیات حرکت و آتش را مدیریت می‌کنند. سرهنگ «ئووبر»، مسئول مرکز عملیات تاکتیکی، تأکید می‌کند که این دو حوزه باید هماهنگ عمل کنند؛ زیرا وظیفه آن‌ها تنها اجرای حملات نیست، بلکه طراحی کل مانور نظامی نیز بر عهده‌ی آن‌هاست.
یکی از چالش‌های اصلی، استقرار و پراکندگی واحدهای توپخانه‌ای است تا بتواند اهداف استراتژیک مانند خطوط تدارکاتی، مراکز فرماندهی دشمن، توپخانه و سامانه‌های پدافندی را هدف قرار دهند. به گفته ژنرال «گیوم دانس»، فرماندهی CAPR، حمله به این اهداف می‌تواند نیروی دشمن را در خط مقدم تضعیف کند.
رزمایش دیودور بر روی نبردهای تاکتیکی متمرکز نیست، بلکه هدف آن هماهنگی میان ابزارهای جنگی در مقیاس وسیع است. ژنرال «ونسان تاسل»، فرمانده یگان اطلاعات و جنگ سایبری، می‌گوید که هدف اصلی در این عملیات، تأثیرگذاری بر دشمن در فاصله‌ای بین ۵۰ تا ۵۰۰ کیلومتری از خط تماس است. برای تحقق این امر، یک گروه رزمی جدید متشکل از متخصصان توپخانه، اطلاعات و هوانوردی نظامی تشکیل شده است.
تجربه‌ی ارتش فرانسه در منطقه‌ی ساحل آفریقا نشان داده که درگیری در مناطق گسترده بدون تهدید فوری دشمن، استراتژی‌های متفاوتی می‌طلبد. اما در صورت بروز یک جنگ همه‌جانبه در خاک اروپا، باید همه چیز را بازبینی کرد. سرهنگ «پیر-ایو لو ویاوان»، فرمانده هنگ ۶۱ توپخانه، که مسئولیت بخش پهپادی عملیات را برعهده دارد، تأکید می‌کند که نیروهایش باید یاد بگیرند که کمتر از وسایل ارتباطی استفاده کنند تا از رهگیری الکترونیکی دشمن در امان بمانند.
کنترل خطوط ارتباطی یکی از دشوارترین جنبه‌های جنگ در عمق است. در جریان این رزمایش، زمان لازم برای شناسایی یک هدف و صدور فرمان حمله تنها شش دقیقه بود، عاملی که می‌تواند سرنوشت نبرد را تغییر دهد.
یکی از مأموریت‌های کلیدی این رزمایش، کشف سامانه‌های پدافندی دشمن قبل از اعزام نیروهای هلی‌برن بود. به گفته سروان «پی‌یر»، تنها یکی از دوازده سامانه مورد نظر شناسایی شد، که نشان می‌دهد این بخش از عملیات نیاز به بهبود دارد. از سوی دیگر، گروهان نفوذی توپخانه‌ی ۱، که در پشت خطوط دشمن مستقر شده است، اطلاعات ارزشمندی از تحرکات دشمن جمع‌آوری کرد. این گروهان برای بقای خود، تنها چهار روز ذخیره‌ی تدارکاتی در اختیار داشتند.
در فاصله‌ای دیگر، سرگرد «فرانک» از هنگ ۵۴ توپخانه، با استفاده از شش سامانه‌ی موشکی «میسترال»، یک منطقه‌ی دفاعی به شعاع ۳۰ کیلومتر را ایجاد کرد. او تأکید دارد که جلوگیری از آتش خودی، یکی از چالش‌های اصلی در چنین عملیاتی است.
یکی از کمبودهای محسوس در این رزمایش، عدم استفاده از سامانه‌های توپخانه‌ای برد بلند بود. ارتش فرانسه تنها ۹ سامانه‌ی راکت‌انداز چندگانه «LRU» در اختیار دارد که برخی از آن‌ها برای تقویت نیروهای ناتو به رومانی ارسال شده‌اند. این سامانه‌ها که دارای برد ۸۰ کیلومتری هستند، در پایان دهه‌ی جاری از رده خارج خواهند شد و در مقایسه با سامانه‌های آمریکایی هایمارس، که تا ۳۰۰ کیلومتر برد دارند، از کارایی کمتری برخوردارند.
ژنرال «مارک گالان»، فرمانده یگان تازه‌تأسیس ۱۹ توپخانه، مأموریت دارد که آتش توپخانه‌ی ارتش را به برد ۱۵۰ کیلومتر و در آینده، حتی فراتر از آن افزایش دهد. به گفته او، «هر چه خطر و عدم اطمینان را به عمق مواضع دشمن منتقل کنیم، توانایی بیشتری در تغییر آرایش آن خواهیم داشت و در نتیجه، شانس پیروزی ما افزایش خواهد یافت.»
ارتش فرانسه، بدون انتظار برای دریافت تسلیحات جدید، از هم‌اکنون تمرینات خود را برای تطبیق با واقعیت‌های نبردهای همه‌جانبه آغاز کرده است.
