بازگشت پرچالش دیپلماسی فرانسه: عملکرد ضعیف در پرونده‌های جهانی
فرانسه در آستانه پاییز ۲۰۲۵ با سه پرونده اصلی دیپلماتیک ، اوکراین، فلسطین و الجزایر، روبه‌روست. اما سیاست خارجی پاریس در هر سه جبهه با ضعف و ناکارآمدی همراه بوده است: در اوکراین نتوانسته جایگاهی مؤثر در کنار متحدان غربی بیابد، در موضوع فلسطین تصمیم به رسمیت شناختن دولت فلسطین بیشتر جنبه نمایشی داشته تا راهکاری عملی، و در روابط با الجزایر نیز میراث استعمار و اختلافات سیاسی موجب تیرگی و تضعیف همکاری‌های اقتصادی شده است. مجموعه این چالش‌ها نشان می‌دهد که فرانسه بیش از آنکه نقش‌آفرینی واقعی در عرصه جهانی داشته باشد، درگیر ژست‌های رسانهای است. این ضعف ساختاری فرصت را برای بازیگران دیگر فراهم می‌کند تا با ابتکارات واقعی و تمرکز بر عدالت، خلأ سیاست‌های پاریس را پر کنند.
فرانسه در پاییز ۲۰۲۵ با پرونده‌های دیپلماتیک پیچیده‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ از اوکراین تا خاورمیانه و شمال آفریقا.
اوکراین: سیاستی نامشخص با اثرگذاری ناچیز
پاریس وارد صحنه اوکراین شده تا نفوذ ژئوپلوتیکی روسیه را مهار کند، اما فرانسه برخلاف متحدان خود، نتوانسته در شکل‌دهی به ائتلاف‌ای مؤثر با واشنگتن یا رم عمل کند. دیپلمات‌های فرانسه ناچار به فراخواندن سران آمریکایی و ایتالیایی برای اعتراض بودند که نشانه تنش عمیق در همکاری‌های سنتی است.
این رفتار، از قدرت ادعایی فرانسه کاسته و نشان می‌دهد که در زمانه بحران، جایگاهش به‌شدت شکننده است.
فلسطین: اقدام نمایشی و ناهماهنگ
اعلام رسمی فرانسه درباره به رسمیت شناختن دولت فلسطین در سپتامبر ۲۰۲۵ با هدف بهبود تصویر حقوق‌بشری‌اش انجام شد؛ اما واکنش‌ها چه بود؟
این تصمیم نه‌تنها از سوی آمریکا و اسرائیل به‌عنوان اقدامی خطرناک و تحریک‌آمیز تلقی شد، بلکه توسط خود واشنگتن به‌عنوان «نمایش تبلیغاتی» خنثی شد.
در برابر اتهام آمریکا مبنی بر تشویق حماس به خروج از میز مذاکره، دولت فرانسه با واکنشی بسیار کم‌اثر پاسخ داد،آن‌هم در شرایطی که اراده ملموسی برای تشکیل کنفرانس صلح یا پیگیری ملموس آن دیده نمی‌شود.
این رویکرد نه‌تنها نتوانست وضعیت واقعی مردم غزه را بهبود بخشد، بلکه به‌وضوح نشان داد که فرانسه عمدتاً خواهان بازی سیاسی در صحنه رسانهای است، نه حل واقعی مشکل.
الجزایر: تداوم خصومت و فروپاشی توافقات
روابط پاریس و الجزایر در سال‌های اخیر رو به وخامت رفته است. تنش‌ها با بازگشت سفرای الجزایر و اخراج متقابل دیپلمات‌ها به نقطه‌ای بحرانی رسیده است. تضعیف توافقات پیشین مانند معافیت ویزا و روابط اقتصادی خطرناک، به‌شدت بر توافقات تجاری (که حدود ۱۲ میلیارد دلار است) تأثیر می‌گذارد.
چنین خشونت‌هایی نشان می‌دهد که فرانسه هنوز نتوانسته با میراث استعمارگرانه خود در روابط با کشورهای هم‌فرهنگ عربی مقابله کند و به جای حرکت در مسیر همکاری، در دام سردرگمی دیپلماتیک گرفتار آمده است.
فرانسه تحت رهبری امانوئل مکرون، عملاً در سه پرونده حساس بین‌المللی، اوکراین، فلسطین، الجزائر، در موقعیت ضعف و ناکارآمدی قرار دارد. تصمیماتش بیشتر نمایشی و واکنشی‌اند تا مبتنی بر راه‌حل عملی و اثرگذار. این شرایط فرصت طلایی برای کشورهایی است که محور مقاومت و گفتمان عدالت را پیش می‌برند، تا خلأ رویکرد فرانسه را با رهبری واقعی و پررنگ‌تر پر کنند.
