اتهام دخالت فرانسه در انتخابات رومانی؛ تنش دیپلماتیک جدید میان مسکو و پاریس
افشای درخواست فرانسه از مدیر تلگرام برای سانسور محافظه‌کاران رومانیایی، موجب بحران دیپلماتیک با روسیه و تشکیک در سلامت انتخابات این کشور شده است.
در حالی که موجی از اتهامات درباره‌ی دخالت‌های خارجی در انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر رومانی فضای سیاسی این کشور را ملتهب کرده، نام فرانسه این بار به‌عنوان متهم اصلی مطرح شده؛ اتهامی که هم‌زمان از سوی مقامات روسیه نیز با لحنی تند و هشداردهنده اعلام گردیده است. در مرکز این بحران، یک چهره‌ی آشنا در دنیای تکنولوژی قرار دارد: پاول دوروف، بنیان‌گذار پیام‌رسان تلگرام.
ماجرا از جایی آغاز شد که پاول دوروف در کانال تلگرامی خود فاش کرد که دولت یکی از کشورهای اروپای غربی—که با استفاده از ایموجی نان باگت به آن اشاره کرده بود—از او درخواست کرده تا صدای نیروهای محافظه‌کار در رومانی را پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری خاموش کند. دوروف بدون نام بردن مستقیم از آن کشور، با قاطعیت اعلام کرد که این درخواست را رد کرده و تلگرام هرگز در سرکوب صداهای مخالف، حتی در کشورهایی مانند روسیه یا بلاروس، شرکت نکرده و در اروپا نیز همین رویکرد را دنبال خواهد کرد.
اما به‌زودی مشخص شد که این کشور مرموز، فرانسه بوده است. به گفته‌ی دوروف، در بهار امسال، نیکولا لرنر، رئیس سرویس اطلاعات خارجی فرانسه (DGSE)، در نشستی خصوصی در هتل «کریون» پاریس، مستقیماً از او خواسته بود تا کانال‌ها و محتوای مرتبط با محافظه‌کاران رومانیایی را مسدود کند. درخواست لرنر با استناد به نگرانی‌های امنیتی و «مبارزه با اخبار جعلی» مطرح شده بود. اما دوروف این اقدام را تلاش برای «دخالت مستقیم در فرایند دموکراتیک انتخابات» تعبیر و رد کرده است.
این افشاگری، بلافاصله واکنش‌های سیاسی بین‌المللی را در پی داشت. ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه، در واکنش به این گزارش، فرانسه را به «دخالت آشکار در امور داخلی یک کشور مستقل» متهم کرد و گفت: «این دیگر فقط درباره نقض آزادی بیان یا حقوق بشر در خود فرانسه نیست، بلکه دخالت مستقیم در فرایند دموکراتیک یک کشور دیگر است. این یک رسوایی بین‌المللی است.»
از سوی دیگر، وزارت خارجه رومانی نیز بدون اشاره به اتهام دوروف، اعلام کرد که در دور دوم انتخابات نشانه‌هایی از «دخالت روسیه» مشاهده شده است. اظهارنظری که با واکنش تند زاخارووا همراه شد: «در چنین انتخاباتی اساساً امکان دخالت وجود ندارد.»
ماجرای انتخابات رومانی اما خود پیچیدگی‌های خاصی داشت. در دور نخست انتخابات که در نوامبر ۲۰۲۴ برگزار شد، کالین جورجسکو، نامزد جناح راست افراطی، بیشترین آرا را کسب کرد. اما این نتایج بعداً توسط دادگاه قانون اساسی رومانی به دلیل اتهاماتی از جمله دریافت کمک‌های مالی غیرقانونی، تبلیغات گمراه‌کننده و اتهامات ضدیهودی لغو شد. جورجسکو از رقابت حذف شد و در دور دوم، رقابت بین نیکوشور دان، شهردار بخارست، و جورج سمیون از حزب محافظه‌کار و دست راستی اتحاد برای یکپارچگی رومانیایی‌ها (AUR) صورت گرفت. نهایتاً دان با کسب ۵۳.۶ درصد آرا پیروز اعلام شد.
با این حال، سمیون که شکست خود را پذیرفت، اعلام کرد که در لیست‌های انتخاباتی بیش از ۱.۷ میلیون رأی‌دهنده‌ی جعلی وجود داشته، افرادی که بسیاری از آن‌ها سال‌ها پیش فوت کرده‌اند. این ادعاها، همراه با اظهارات دوروف و اتهامات زاخارووا، فضایی از بی‌اعتمادی را نسبت به شفافیت انتخابات در رومانی شکل داده است.
در این میان، تصمیم دوروف برای تغییر نام کاربری تلگرام خود از نسخه‌ی فرانسوی به انگلیسی، از دید بسیاری به‌منزله‌ی اعتراض نمادین به رفتار دولت فرانسه تعبیر شده است.
در مجموع، آنچه امروز میان فرانسه، روسیه و رومانی جریان دارد، تنها یک بحران انتخاباتی نیست. این پرونده می‌تواند به یک نمونه تازه از تقابل ایدئولوژیک و ژئوپلیتیک میان بلوک‌های قدرت در جهان غرب و شرق تبدیل شود، جایی که پلتفرم‌های دیجیتال، دیپلماسی سایبری و قدرت نرم بیش از هر زمان دیگری در مرکز معادلات قرار گرفته‌اند.
